27 Haziran 2011 Pazartesi

Evimizin Herşeyi

Sonunda Ankara'ya da açıldı.




Yıllardır İstanbulda, İzmirde oturan ya da yolu düşüp uğrayan tanıdıklardan "İkeadan aldık çok memnunuz" cümlelerini duyan her Ankaralı gibi ben de hasret ve merakla bekledim İkeanın açılışını.



Açılışa katılamadım :) ama en kısa zamanda gidip gezmek farzdı(nedense).bu hafta sonu e hadi dedim biri beni İkeaya götürsün yahu....




Saolsun eşim ve kızım bu isteğimi dikkate aldılar :)



Gittim gittim ama gitmez olaydım.Allahım bu ne kalabalık.Daha arabadan iner inmez aslında farketmeliydim garipliği ama gözümü İkea merakı bürümüş bir kere.Etrafta birsürü insan stada maça ya da konsere gider gibi akın akın arabalarından inmiş AVM ye doğru yolalıyordu.




İçeri girmeyi başardık.Başardık diyorum zira girişte gerçekten maça girerken yaptıkları gibi koridor oluşturmuşlardı.Koridorun ortasında biryerinde de içecek dağıttıkları için bol bol tıkanmalar oluyordu.



AVM ye girdik ve mutlu son.......Nerde.........



Çilemiz yeni başlamış.İkeayı şöyle dizayn etmişler efenim.Bir giriş var bir çıkış var girişi biliyorsunuz ama çıkış muamma.....






Sürekli ÇIKIŞ yazan levhalar sizi bir yerlere yönlendiriyor ama çıkabilen yok.Öyle böyle, pazar yeri, dolmuş taşmış bir binadan ,önce şaşkınlıkla sonra yorgunlukla ve en son panikle çıkmaya çalıştık.Evet gerçekten bir ara panik oldum.Sonunda bir güvenlik görevlisi tarafından bir asansöre bindirildik.Üst kattan alt kata çıkış levhasını o kadar takip edip indikten sonra geri üst kata yollandık.Oradan başka bir asansöre geçiş yapıp İkeadan kurtulduk......



Evet kendimi tam manası ile kurtulmuş gibi hissettim.



İkea'ya lafım yok.Ama ben bir daha gitmem sanırım.Çıkış bulamadığım bir yerde olmak çok hoşuma giden birşey değil.Ya da belki çok kolaydır da bana zor gelmiştir bilemem.Ama ben bir dahada gitmem Davosa...

15 Haziran 2011 Çarşamba

Mezun



Alakasız zamanlarda aklıma gelen konuları bir yere biriktirsem herhalde hergün yazacak şey çıkar.Ama işte nedense buraya oturup bakmaya başlayınca şu kalbin kadar temiz sayfaya bir türlü gelmiyor aklıma yaşananlar.


Bu aralar kendimi aslında dikişe verdim.Acayip minik bir makinem var.İnternetten resmini bulsam koyardıma ama öyle ünlü bir marka falan değil sadece bir hobi bloğunda rastlantı eseri rastladım ama işte şimdi sorsan neresiydi hatırlamıyorum.Halamın anneler günü hediyesi.Acayip şirin birşey.Minicik miniminicik... :) Ha ha buldum bu işte


Eeee madem bu kadar dikişle ilgileniyorsun ne diktin derseniz kızıma bir etek bir de elbise diktim.Benim gibi düğme dikmekten bile itina ile (yoksa imtinamıydı bak araştırmak bile istemedi bugün canım oysa mümkün olduğunca yanlış yazmamaya çalışırım) kaçınan biri için devrim niteliğinde bu dikişler.İşin garibi şimdiye dek çoook hobi denedim.Takı toka boyama yapıştırma bir sürü şey çoğu bende rahatlama sağlayacağına stress yarattı doğrusu.Ama bu sefer gerçekten mutlu oluyorum sanırım doğru iz üzerindeyim.Ne mutlu bana :))


Haftaya Doğa hanımın okulunda 6 yaşların mezuniyet töreni var.Dolayısıyla bizde onunla beraber tatile gireceğiz :) Dört gözle hepimiz cumayı bekliyoruz.Evde şarkılar danslar şimdilik provalar tam gaz devam ediyor.Geçen haftada bale resitalimiz vardı çok şükür kazasız belasız atlattık :)


İzlemekten hoşlandığım tüm dizilerin tüm sezonlarını bitirdim.Dexter,Mentalist,House hatta Cold Case..... Tavsiyesi olan varsa duymak için sabırsızlanıyorum.


Birde bitirmeden şunu söylemek istiyorum.Evlilik yıldönümü doğum günü sevgililer günü elbette özel günler.Ama insanlık hali işte insanlar unutabilir.Kadın olsun erkek olsun fazla üstelememek lazım diye düşünüyorum ben. :)