Hafta sonu kışlıkları çıkardım.Dodıkle biraz zor oldu doğrusu ama yinede 3 saatin sonunda başardım.Dün sabahta ne giysem diye düşünürken aldığım zamandan bu yana 3-4 kez giydiğim bir jile gözüme takıldı.Dur dedim şunu giyineyim.Zaten servisle gidip geliyorum.İş yeri desen müsait.Dolap bekleyene kadar giyineyim değişiklik olur.Bir heves giyindim.Giyindimde 2 kat ince çorap ve bir soket çorap ile beraber:).Malum hava soğuk donmayalım dimi:).
İyi, güzel, sokağa çıktım hiç üşümüyorum.Ama etek işte sonuçta yürürken yukarı çıkıyor,pantolonla yürümeye hareket etmeye alışmış biri olarak merdiven inip çıkarken bir sıkıntı bende.Neyse öyle böyle geldim işe.Dakkika bir gol bir derler ya o hesap.Masaya oturdum sandalyemi çektim veeee carrrtt.Masanın altındaki çiviyle tanıştım.Hayret 4 aydır falan bu masaya oturuyorum ama daha önce hiç tanışmamıştık.Hay allah ne yapsam ki burdada çorap bulabilirmiyim falan derken koridorda karşılaştığım herkes (sanki benim haberim yok)inatla kaçığımı gösteriyor.Ayol çıldıracağım.O kadarda görünmüyor oysaki ayaktayken.Neyse can havli hemen çıplak ayaklı kontesi aradım "ayol burda çorapçı varmı ne halt edeceğim ben" derken.Bir baktım bizim kız daha yeni uyanıyor .Huuu komşu uyan artık mesai başladı dedim onuda paniklettim.Neyse bizim çorap bari onun işine yaradı da uyandırıp yollara döktü.Saolsun kızcağız yarım saat sonra elinde bir ince çorapla çıkageldi(gelirken almış).Saol canım dedim vee bir de baktım ten rengi.Hımm güzel nankörlük etmeyeyim dedim giydim hemencik .Bu seferde ilk karşılaşmamızda benim garfield "yahu sabah senin bu eteğin boyu daha uzundu" demezmi.Oda haklı koyu renkle o kadar dikkat çekmiyor tabi boyu.Neyse efenim uzatmayayım.Akşama dek yerimden kalkmazsam(!) servisle eve dönüyorum bir problem yok.Tabiii servisle eve dönüyorum da servise yetişmek için erken çıkmak gerekiyor.Sınav uzayınca biraz geç kaldık tabi.Ve ben servise kadar koşmak zorunda kaldım.Koşarken de küpeler bir yandan şıngırdar, etek bacağıma dolanır.Rezalet yani.Sonunda attım kendimi eve .Eve vardığımda o çorapta kaçmıştı:).Ve ben bir kez daha aslında pantolon giyinmenin ne derece rahat ve güzel bişey olduğuna kanaat getirip özenle astım jilemi yerine. Sonrada sevgi dolu bir bakış fırlattım benim pantolonlara "canlarım benim " dedim."varmı sizin gibisi"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder