Sonunda Ankara'ya da açıldı.Yıllardır İstanbulda, İzmirde oturan ya da yolu düşüp uğrayan tanıdıklardan "İkeadan aldık çok memnunuz" cümlelerini duyan her Ankaralı gibi ben de hasret ve merakla bekledim İkeanın açılışını.
Açılışa katılamadım :) ama en kısa zamanda gidip gezmek farzdı(nedense).bu hafta sonu e hadi dedim biri beni İkeaya götürsün yahu....
Saolsun eşim ve kızım bu isteğimi dikkate aldılar :)
Gittim gittim ama gitmez olaydım.Allahım bu ne kalabalık.Daha arabadan iner inmez aslında farketmeliydim garipliği ama gözümü İkea merakı bürümüş bir kere.Etrafta birsürü insan stada maça ya da konsere gider gibi akın akın arabalarından inmiş AVM ye doğru yolalıyordu.
İçeri girmeyi başardık.Başardık diyorum zira girişte gerçekten maça girerken yaptıkları gibi koridor oluşturmuşlardı.Koridorun ortasında biryerinde de içecek dağıttıkları için bol bol tıkanmalar oluyordu.
AVM ye girdik ve mutlu son.......Nerde.........
Çilemiz yeni başlamış.İkeayı şöyle dizayn etmişler efenim.Bir giriş var bir çıkış var girişi biliyorsunuz ama çıkış muamma.....
Sürekli ÇIKIŞ yazan levhalar sizi bir yerlere yönlendiriyor ama çıkabilen yok.Öyle böyle, pazar yeri, dolmuş taşmış bir binadan ,önce şaşkınlıkla sonra yorgunlukla ve en son panikle çıkmaya çalıştık.Evet gerçekten bir ara panik oldum.Sonunda bir güvenlik görevlisi tarafından bir asansöre bindirildik.Üst kattan alt kata çıkış levhasını o kadar takip edip indikten sonra geri üst kata yollandık.Oradan başka bir asansöre geçiş yapıp İkeadan kurtulduk......
Evet kendimi tam manası ile kurtulmuş gibi hissettim.
İkea'ya lafım yok.Ama ben bir daha gitmem sanırım.Çıkış bulamadığım bir yerde olmak çok hoşuma giden birşey değil.Ya da belki çok kolaydır da bana zor gelmiştir bilemem.Ama ben bir dahada gitmem Davosa...
