Fotoğraf Selahattin Sönmez (Turkish Daily News)
Kaç saat olmuştu acaba, günlerden neydi,burda bu kapkaranlık dört duvar arasında herşeyi unutuyordu insan.Unutmadığı tek şey sevdikleriydi burda insanın,ya onlarıda unutsa ne olurdu acaba...
Kalktı...... kızını özlemişti.Birbirlerini özlediklerinde yapmaya karar verdikleri şeyi yapmak için yavaşca küçük ... küçücük parmaklıkları olan demir kapıya yürüdü."Gökyüzüne bak" demişti kızı ayrılırken."O maviliğe baktıkça gözlerime baktığını san, ben öyle yapacağım.Gökyüzünün maviliğinde bulacağım gözlerinin maviliğini babacığım".
Bir parça mavilik görebilmek için yürüdü kapıya,uzattı ellerini, çevirdi yüzünü yukarı.......
19 yorum:
Atölyenin ilk çalışması senden geldi.:) Çok keyifli değil mi? Ben fotoğrafı dillendirmeye bayıldım valla. Hele ki böyle güzel birçok öykü okuyacaksak.;-)
Eline sağlık.
Bir parça mavilik görebilmek. Çok güzel bir öykü. Bu fotoğraftan hüzün yazıları çıkacak sanırım daha çok. Kalemine sağlık canım.
Fotografa bakınca hasret geldi benim de aklıma... Sevgilere, mutluluğa hasretlik... Çok güzel anlatmışsın...
çok güzel dillendirmişsin, beni de heveslendirdin şimdi:-)
sevgili geveze kalem,
atölyemiz hayırlı uğurlu olsun yeniden.Bu yeni sayfasında görmek beni çok heyecanlandırdı galiba durduramadım kendimi:))
Fotoğrafın dili başlığı altında senden sonra ki ilk yazıyı yazmış olmakta mutlu etti beni:)
Gördüğün gibi bir çocuk hevesiyle yazdım yazılarımı ve merakla diğer güzel hikayeleri beklemeye koyuldum.
sevgilerimle..
görmek istersen denizi,
yukarıya çevir yüzü,
deniz gibidir gökyüzü,
aldırma gönül aldırma....:)
böyle hüzülü bir fotoğraftan eminim çok güzel hikayeler çıkacaktır incegülüm,merakla bekliyorum;)
sevgili uzunbacak:),
teşekkür ederim.Sanırım orada özlemler dışardakinden çok daha farklı ve yoğundur..Allah hepsine yardımcı olsun..
sevgili ebrucum,
madem heveslendim kısa zamanda yazını okuyacabileceğim demekki diye umut ediyor ve merakla bekliyorum.
sevgiler sana buralardan...
ellrine saglik yenilikci insan
Nefis ve iç yaralıyıcı bir yazı olmuş.
ellerine sağlık
Sevgiler...
sevgili kozam,
beğendin mi gerçekten..(yenilikçiyi sevgili öykü atölyesine emek veren arkadaşlara pas atıp katılımcı olarak düzeltsem kızarmısın bana.)Öptüm sevdim seni ...
merakla bekliyorum hikayelerini.
sevgili yaşamın kıyısında,
resim kendi başına öylesine etkileyici ki aslında, özgürlüğe,dışarıya, belkide sevdiklere duyulan özlemi öyle güzel ifade etmiş ki ne desek boş .Ama yine öyle güzel hikayeler çıkıyor ve çıkacakki.
Teşekkür ederim.En içten sevgilerimle...
Ben hala yazımı yazacağım ya. Çok tembelim bu aralar. Bir türlü toparlayamadım. O yüzden yorum da yazamadım kimseye. Ama burda da dayanamadım okudum işte :)
Çok güzel olmuş bu yazın da. Fotoğrafı dillendirme fikri de çok hoş gerçekten. Herkes farklı hislerle bakmakaya devam edecek ve farklı yazılar okuyacağız biz de.
Yüreğine sağlık Tabiat'çım.
kocaman öpüyorum seni.
Çok güzeldi vede duygulu.Hasreti çok güzel tariflemişsin.Ama allah kimseyi kafeste bırakmasın..
Nerede olursan ol,sevgi herzaman üstün geliyor.Hasret bile olsa sevgide buluşuluyor..Dayanma gücünü ne güzel anlatmşsın..Aslında bütün ayrılıklar birer tutsaklık değil mi zaten?hayallerde buluşmaz mıyız..
Çok anlamlı.
TüTü
Yazın beni çok etkiledi. Biz de eşimle ayrı kaldığımız zamanlar da geceleri gökyüzünde aya bakar, aynı zamanda, ayrı yerlerde de olsak, aynı şeye bakabilmenin duygusu ne kadar başka olurdu:))
sevgili çınarcım,
özür dilerim cevaplamakta geç kaldım.Yazın gerçekten çok hoş senden de böylesi bir hikaye beklenirdi ancak.Öptüm.sevgiler..
sevgili ilham perisi,
amin diyorum ne denirki zor çok zor olsa gerek böylesi bir hasret
tütücüğüm,
sevilenler özlenenler ve birgün onlarla kavuşma hayali olmasa naıl geçer bu hasretlik:)
sevgilerimle
Yorum Gönder