23 Aralık 2008 Salı

Fırtına Kuşu

19 Aralık 2002 sabahı sabah haberlerini seyrediyorum.Tesadüf o ya annemde bizde o gün ve ben evdeyim.Bir an yanlış duyduğumu sanıyorum sonra başka kanallara geçiyorum doğru duymuşum elimde kumanda yığılıp kalıyorum koltuğun üstüne.
Çocukluğumdan kalan gülen gözleriyle ,yumuşacık sesiyle,ilgisiyle,sevgisiyle,hoşgörüsü,nezaketi,insanlığıyla gözümün önünde canlanıyor yüzü.
Anneme söyleyemiyorum bir süre.Söylediğimdeyse son sürat kalkıp hazırlanıyor gitmek için.
Hayatım boyunca tanıdığım en iyi İNSAN lardan birinin ölüm haberini alıyorum ve kalakalıyorum o gün içimde sonsuz bir hüzün ve aklımda ilk kez onların evinde dinlediğim çember şarkısıyla.
Küçüktüm yeşil bir anadollları vardı o zaman bir gece bizi eve bırakırken konuşuyorlardı babamla."Tehdit ediyorlar" demişti."Ama korkmuyorum."

Cumhuriyeti’nin üniter ve laik yapisina göz diken tüm unsurlara karsi bunca zahmete ve mihnete deger mi, diyorsaniz, Atatürk’ün manevi mirasçisi olarak evet deger, diyorum. Çünkü Türküm ve baska Türkiye yok!..
Dediğini duyduğumda aklıma o geliyor.
Saygıyla ve sevgiyle anıyorum.
Mekanı cennet olsun.

3 yorum:

Unknown dedi ki...

:( kelimeler hep kifayetsizdir böylesi durumlarda...
Mekanı cennet olsun...
Yeni Türkü' nün bu parçası çok iyi geldi bu arada...

ABİ dedi ki...

:(

PERİLİ KÖŞK dedi ki...

ne kadar şanslısınız Necip hablemitoğlu gibi değerli bir şahsiyeti tanımışsınız...
iyilere yer yok Türkiye de....
mekanı cennet olsun...