22 Nisan 2010 Perşembe

Maviş

Babamın hep eski eşyalarla arasında bir bağ olmuştur :)
Onlara kimlik verir.Anılarını unutmaz,dolayısıyla bir kalemde de silip atamaz.Annemle en çok tartıştıkları şeylerden biri de budur zaten.
Annem isterki yeni olsun, daha çok ihtiyaca yönelik olsun,ömrü bitenleri kaldırsın yerine yenilerini, duruma uygun olanları alsın.
Misal , oturma odasındaki televizyonluğu(benden yaşlı,bende 32 yaşındayım bu arada yani :) )annem artık atmak yerine "şöyle camlı,derli toplu,daha güzel birşey" isterken, babam "evlendiklerinde aldıkları" televizyonluklarına asla kıyamaz.
Ya da ,artık babamın sanayii yollarını gide gele aşındırdığı arabasını ,annem "satıp yerine daha ufak ,iki kişilik ,derli toplu birşey al" diye özetlerken babam "ilk arabasını" kıyıp da kimselere veremez.
Bu durumsa beni hep güldürür .....dü.
Taa ki geçen haftaya kadar.
Geçen hafta , Doğa doğmadan hemen evvel aldığımız yaklaşık 5 yıldır yağmur ,çamur,kar,güneş demeden, bizi her yere taşıyan "Maviş'i" satmaya karar verdik.
Önce bu fikir çok güzel geldi gözüme ,çünkü yerine düşündüğümüz araba oldukça çekici gözüktü gözüme.
Fakat işler kesinleşip te, bugün Maviş ile son yolculuğumuzu yapınca doğrusu içime bir sızı düştü.
Gülmeyin.... Gerçekten çok zormuş.
Birazcık Doğa'nın sayesinde tabii (maviş adını o vermişti arabamıza) bizde bayaa bayaa evden biri yapmışız Maviş'i.
Artık bizde hatıra resimleri çektirip koyduk bir kenara :))
Doğa'nın ikna olmasına ise Maviş'in yine, yeni bebeği olmuş bir aileye gitmesi sebep oldu.Yoksa ağlamaktan içi çıkmıştı kuzunun.
Şimdiler de ise hava yastıklı araba peşinde :)

Eee bende şunu öğrenmiş oldum , insan bazı eşyalara gerçekten bağlanabiliyormuş.Haklıymışsın babacım :)


6 yorum:

cinar dedi ki...

ee bir maviş gitti yerine başka bir maviş mi geldi şimdi? Hayırlı olsun kuzucum. Kazasız belasız inşallah.

Tabiat Ana dedi ki...

çınarcım,
yok aslında mavi değil gri renkli olacak (internete modeli yazınca bu renk çıktı:) )
mavisi çok güzel ama Türkiyeye bu renk gelmiyormuş malesef.
Teşekkür ederiz öpüyoruz çok

aysema dedi ki...

Ahh o eskilere kıyamayanlardan biri de benim. Eşim atalım şunları diyor her temizlikte. Ben duygusal bakıyorum, anılarımı yitiriyormuşum gibi hissediyorum.

Bu arada iyi günlerde kullanınız.

NiLaY dedi ki...

kesinlikle ben de geçmişiyle yaşayıp evinin her köşesinden birşey çıkanlardanım :)

Tabiat Ana dedi ki...

sevgili Aysema,
:) sanırım eşlerden biri diğerine göre daha çok bağlanıyor eşyalara.Sizde de aynı durum varmış,annemlerde var, kayınvalidemlerde var ve tabi bizde de var :)
çok teşekkür ederiz.

Tabiat Ana dedi ki...

sevgili Nilay,
blogundan gördüğüm kadarıyla insanların hayatında da hep hatırlamak istedikleri o güzel anları ölümsüzleştiriyorsun aynı zamanda :)