Doğa kadar vardı ya da yoktu çocuk.Annesiyle beraber gelmiş bekliyordu koridorda isminin söylenmesini.Sıkıldığı her halinden belli ortalarda dolaşıp duruyordu.Koşuyor, hopluyor, soruyor, konuşuyor, bir dakika olsun bırakmıyordu annesini.Birazdan kapılardan biri açıldı yaşlıca bir kadının elini tutmuş ondan biraz daha genç bir başka kadın çıktı odadan .Önce nazikce elinden tuttuğu kadını oturtu bir koltuğa sonra plastik bir poşetin içinden çıkardığı örtüyle, yaşlı kadının düzelttiği saçlarını örttü,yanaklarını okşadı.
-Bekle beni burda
dedi ve az ilerdeki yüksek masaya gitti.
O gittikten sonra az evvelki çocuk geldi yaşlı kadının yanına, sorular sormaya, konuşmaya başladı.Yaşlı kadın bazılarına cevap verdi bazılarını kendi sorularıyla yanıtladı.
Az evvel giden kadın geri döndüğünde önce gülümsedi çocuğa ve
-Hadi anacığım gidiyoruz
dedi.
Önce paltosunu giydirdi bir çocuğa giydirir gibi.
Çocuk şaşırdı.
-Neden sen giydiriyorsun onun üstünü?
diye sordu.
-Çünkü o benim annem
dedi kadın.
-Ben büyüyene dek o beni giydirdi şimdi sıra bende.İlerde sende büyüynce annenin üstünü sen giydir olurmu
dedi ve sonra eğilerek yanağını okşadı.
Arka taraftan çocuğun hiç rahat vermediği annesi;
-İnşallah
dedi iç geçirerek ve gülümseyerek.
Çocuksa bir an düşündü gözlerini yukarı doğru kaldırdı ve dudaklarını bükerek;
-Bakarız
dedi.
Sadece....
22 yorum:
Giydireceğine eminim.
sevgili sufi,
Çocukca bir saflıkla söylendi elbette, kimbilir belkide kendini o minicik haliyle annesini giydirirken hayal etti, olmadı, aklından geçenleri kim bilir ki .Ama ben de giydireceğine inanıyorum :)
Buruk ve etkileyici :(
Insallah;-)
Bence de giydirir...Çocuk bu ne görürse onu yansıtır...E senin gibi bir anneside var...Bence şaşmaz...Sevgiler.
the savages... lütfen...izleyin.
Zamanın ne göstereceğini şimdiden karar vermesi zor gelmiş anlaşılan.
Ah bu çocuklar! hazır cevaplar...
sevgili serrose,
bende inanılmaz etkilendim hem orda olduğum süre boyunca hiç sesi çıkmadan çocuğun tüm kaprislerine olur gösteren anneden,hem henüz tüm bunların hiç farkında olmayan o küçük çocuktan hem yaşlı anneden hem de onu artık evladı gibi seven çocuğundan...ayrı ayrı herbirinden
sevgili belgin,
bir gün inşallah :)
sevgili banu,
bu olayı bu sabah Doğayı hastaneye götürdüğümüzde yaşadık Doğa babasıyla gezerken hemen yanıbaşımda oluverdi yani o çocuk Doğa değil aslında ama açıkcası Doğa olsa ne cevap verirdi acaba diye düşündüm şimdi.Gerçi vereceği cevabın çok da önemi yok benim için önemli olan sadece o.
sevgilerimle.
sevgli abi,
şimdi baktım nedir diye güzel bir filme benziyor.Yazdım bir yere mutlaka izleyeceğim.Teşekkür ederim
sevgili nur abla,
evet sanırım bir anda emin olamadı öyle ya da böyle belkide kendi koşullarında en dürüst cevaptı verdiği ama eminim ki ilerde değişecektir cevabı olumlu olarak :)
sevgiler..
ifade çok ilginç yalnız :))
''Bakarız''
Sanki;''Daha ben o zamanları düşünemiyorum o zaman gelsin gerek olursa tabii ki yaparım, şimdi bunları düşünmenin alemi varmı?''Der gibi.
Bu yazıdan ben bile elektrik aldım,evladın mı almayacak...
o iyi bir armut bence,dibine düşecek...Senin gibi...
TüTü
geçen gün ilk kez(izlemek istemiyordum ağlarım kesin diye) beyaz melek filmini izledim ve değerlerin her geçen gün kaybolduğunu bir kez daha anladım,çocuğun bakarız demeside buruk geldi..umarım biz çocuklarımızı güzel yetiştiririzde iyi şeyler görürüz!
İçim burkuldu. Bence 'bakarız' demesinde annesini öyle görmemek hayali saklıydı. Eminim annesini hep bildik güçlü, onu koruyup kollayabilen, sağlam bir anne olarak görmek istiyordur.
Sevgili Tabiat Ana,
Bu o kadar özel bir yazı ki, yorumlar hep bizi yansıtıyor farkında mısın? :)
Sevgiler...
sevgili tutsak,
sanırım kendi adına en dürüst cevabı verdi düşündü tarttı ve emin olamadı ve seninde dediğin gibi zamana bıraktı
sevgili tütü,
öncelikle teşekkür ederim.Önemli olan elbette onları en düzgün şekilde yetiştirmek.Umarım ilerde sadece ailesi için değil tüm insanlar için düzgün faydalı işler yapan bir insan olsun.
sevgilerimle
sevgili figen,
bende çok yenilerde izledim o filmi ve bende ağladım zaten ağlamamak pekde mümkün değil sanırım.
Galiba önemli olan aile,büyük ve saygı değerlerini koyup onlara öğretmek.Öğretirken lafla değil işle öğretmek çünkü bu küçük insanlar sözden çok yapılana bakıyorlar :)
sevgili geveze,
belkide gerçekten öyleydi.Çünkü hangi yaşta olursak olalım annelerimizin hayata karşı duruşları hep öyle sert, kuvvetli, koruyucu, kollamacı olsun istiyoruz.Bu bizim çocuk kalan yanımızdan kaynaklanıyor sanırım.
Bu olay beni gerçekten çok etkiledi.Kendimi birkaç saniye içinde herbirinin yerine koydum .Herbiri farklı duygular yaşattı bana.
Ve yazının özel oluşuna gelince, öncelikle teşekkür ederim, sanırım bunda, yani özel olduğunu hissetmemizdeki neden içinde aile var ,sevgi var, değer verme- değer bulmayı umma ve dünyanın en güzel şeyi çocuk var.
Ve yorumlardan benim algıladığım kendi adıma doğru yerde,doğru insanlarla olduğum.
sevgilerimle :)
bakarız he?
yok yok giydirir...bakar düşünür hatırlar ve eminim giydirir.
sevgili prima,
gerçektende ne hayır ne evet dedi sanırım emin olmadığı bir cevap vermek istemedi.Bende giydireceğini düşünüyorum :)
Yorum Gönder