Kelime oyunları-Sürgün,Vurgun

Gözünü açtığında yavaş yavaş gün ağarmak üzereydi.Kulaklığı kulağından düşmüş ama inatla çalmaya devam ediyordu.

Yanındaki teyze bütün gece uyumamanın verdiği yorgunlukla sabahın bu en güzel saatinde uykuya yenik düşmüştü.Bütün gece uyumadan şoförü takip etti nede olsa diye düşündü....

Yapabildiği kadar şöyle bir gerindi.Bu saatleri eski bir alışkanlıkla hep çok sevmişti.Havanın serin ve tertemiz olduğu bu saatleri.Başını cama yasladı susumayan kulaklığını kulağına taktığında Demet sakin sakin söylüyordu"Bir vurgun bu sevda..."İç sesi Demete eşlik ederken oda daha fazla tutamadı kendini gözlerinden yaşlar aktı .....

Gökyüzüne baktı...Güneş yeni yeni yüzünü göstermeye başlamışken oda kendini birden 10 yıl öncede o sabahta buluverdi.....

Karanlıkta kalkmış bir telaş pür neşe hazırlanmıştı.Şortunu giymiş ayakkabılarını ayağına geçirirken telefonu çalmıştı.Resepsiyondaki görevli arkadaşlarının geldiğini söylediğinde heyecanı dahada arttı dün geceden sonra hayatımda çok güzel bir sayfa açılıyor galiba diye düşündü.Aynaya son bir bakış ve öpücük fırlattıktan sonra kendini lobide buldu.Herkes gelmişti gözleri onuda aradı.Ordaydı biraz arkada kendilerine yeni katılan gruba nasıl bir yere gideceklerini telaşla ve neşeyle anlatıyordu...

Hep beraber arabalara binip kendilerini bekleyen tekneye vardıklarında güneş yüzünü yeni yeni gösteriyordu.....

Önce hepsi hazırlandılar.Sonra son bir konuşma ve herkes sırayla suya atladı.Daha önce kararlaştırdıkları gibi iki gruba ayrıldılar resim çekmek isteyenler ve sadece tadını çıkarmak isteyenler olarak.Acaba bende sadece tadınımı çıkarsaydım diye düşündü.Sonra denizin kendilerine sunduğu o muhteşem güzellikler karşısında öyle heyecanlandıki bu düşüncesinden vazgeçti..
Resim çeken grup yukarı çıktığında bir gariplik olduğunu sezmiş ama ne olduğunu anlayamamışlardı.Biraz sonra haber tüm hızıyla yayıldı sudan yeni çıkanlar arasında vurgun yemişti.Nasıl olmuş ne olmuş nerde diye bile soramadı.Onun kadar tecrübeli onun kadar dikkatli bir dalgıç böyle bir hatayı nasıl yapar diye düşündü.O anda anlayabildiği tek şey bir anlık gafletle indiği derinliği farkedemediği ve bir anda olması gerekenden hızlı bir şekilde yukarı doğru yüzdüğüydü.
Hemen hastaneye kaldırılmıştı.
Hastaneye vardığında kendileriyle konuşan doktor"vurgun yemiş,geldiğinde baygındı elleri ve ayakları kızarmaya başlamıştı ve uyuşuktu" dedi.Onun için ellerinden geleni yapmışlardı ama basınç odaları yoktu ve eğer uyanabilirse felç olması kaçınılmaz olacaktı.Günlerce beklediği hastaneden bir akşam üstü onun kendini ve hayatı terketmesi ile ayrıldı.
Deniz hiç böylesine düşman gelmemişti gözüne.O gün o kadar neşeyle son kez dalmaya gittiğini bilemezdi.Ve sürgün etti kendini denizden.Acısını atlatana dek geri dönmemek üzere sürgün..
Yanındaki teyze hala uyuyordu.Bütün gece şöförü kontrol etmek adına uyumaması ne garip diye düşündü.Nasılsa hayat bildiğini okuyordu biz gardımızı alsakta...