1 Nisan 2009 Çarşamba

Ben.....Çocukken

Sevgili Zuzuların annesi Banu boşlukları doldurmam gereken bir mim paslamış bana :)

Sorular başta kolay gibi geldi ama cevaplamaya başlayınca debelenip durdum diyebilirim:) Özellikle son soruya cevap veremedim.Kendimi kusursuz görmemden değil elbet bu durum hatta çoğu zaman kendimi daha çok sorgularım ama cevap veremedim işte.O yüzden özür dilerim ...


1)Çocukken okulun tuvaletleri o kadar pisdi ki annem sürekli "okulda tuvalete gitme kızım hasta olursun" diye uyarır dururdu.Saolsun onun bu uyarılarını dikkatle dinlediğim için çoook ev kapısının önüne kadar sabredip anahtarla kapıyı açmaya çalışırken altıma kaçırdım.


2)Çocukken bana anannem bakmıştı.Allah rahmet eylesin sürekli bana öğrettiği "aman uslu ol, bak ne derler ,sözümü dinle "gibi öğretiler yüzünden daha çok, konuşan fikirlerini açıkça söylemektense dinlemeyi tercih eden,bakışlardan ne demek istendiğini anlayan ve ona göre hareket eden bir çocuk olarak sanırım yaramazlık yapmaktan oldukça yoksundum.


3)Çocukken annem ve babamın yaptığı kavgalardan yaralanmış olabilirim.(%100)


4)Çocukken balerin olmayı hayal ederdim.


5)Çocukken hep babamla evlenmek isterdim.



6)Evimizde asla yeterli muz olmadı.(Bir maymun kadar meraklıydım muza.Çocukluk işte :) )


7)Çocukken daha fazla huzur ve sessizliğe ihtiyaç duyardım.


8)Birdaha asla anannemi göremeyeceğim için (tarif edilemez şekilde)üzgünüm.


9)Yıllar boyunca ölmenin nasıl birşey olduğunu,ölünce bize ne olacağını ve hayırlı ölümün nasıl olabileceğini hep merak ettim.(Sanırım artık hayırlı ölümün nasıl olacağını öğrenmiş bulunmaktayım.Diğerleri ise eskisi kadar kafamı karıştırıp beni düşündürmüyor.Nasıl geldiysek öyle gideceğiz.Allah hayırlı ölümler versin.)


10)..........................kaybımdan dolayı kendimi suçladım.
Denizanası, Neva'lı günler, Anne İş'te cevaplamak isterlerse sevinirim.

14 yorum:

edaca dedi ki...

cok ıcten ve samımı yazmıssın canım mımın cok guzel tesekkurler paylasım ıcın ...
annem babam calıstıgı ıcın banada anneannem baktı ay cok kuralcı bı hanımdı bende yoksun kaldım yaramazlıktan hala bı yanım cocuk desem yerıdır....

bırde aynı sekılde sımdı bıle tesıslerde dısarıda wc kullanamamm ure olmasam ıyı yanıııı ....

zuzuların annesi dedi ki...

Vakit ayırıp cevapladığın için teşekkür ederim...Keyifle okudum...

Anne İş'te dedi ki...

öNCELİKLE SÖYLEMEK İSTEDİĞİM; KEYİFLE VE BİRAZ HÜZÜNLE OKUDUM MİM'İ.

ÇOCUKLUĞUMUZ;GELECEĞİMİZE NE KADAR YÖN VERİYOR????

PEKİ BİZ;SADECE HATIRLAMAK İSTEDİKLERİMİZİ Mİ ALIYORUZ İÇİNDEN???

BENİ MİMLEDİĞİN İÇİN DE TEŞEKKÜR EDERİM.ZEVKLE CEVAPLADIM:)))

Primarima dedi ki...

haha sendemi tam kapıda altına kaçıranlar grubundansın memnun oldum:)

Unknown dedi ki...

anneanneli kısmı çok yüreğimi dağladı :(

Tabiat Ana dedi ki...

sevgili edaca,
benzer yönlerimiz varmış :)
evet oldukça antremanlı olduğumuzdan galiba tuvalet olayı bendede aynıdır :)

Tabiat Ana dedi ki...

sevgili banu,
beni düşünüp göndermene de ben çok mutlu oldum.Gerçekten benim için keyifliydi :)
sevgiler

Tabiat Ana dedi ki...

sevgili Dijle,
Sanırım hatırımızda sadece bizi en çok etkileyenler kalıyor ya bazen ben doğayla birlikte çocukluğuma ait bazı şeyleride hatırlıyorum.Demekki atmıyoruz biriktiriyoruz derinlerde:)
Yazdığın için çok teşekkür ederim.
sevgiler

Tabiat Ana dedi ki...

sevgili Prima,
aynen öyleydim evet :))

Tabiat Ana dedi ki...

sevgili Funda,
anannemi yakınlarda kaybettim daha önce babannem ve dedelerimi kaybetmiştim ama anannemin ölümü beni gerçekten ölümle yüzleştirdi.Ah birgün yüzyüze olursak anlatmak isterim.
Onu çok özlüyorum.Bunu tarif edemem ki...

CHROMA dedi ki...

2,3,6,7 ve 9'a birebir aynı cevapları verirdim sanırım. Ancak bana uslu ve sessiz durmamı söyleyen anneannem değil, bizzat anne ve babamdı. Zira ben büyük anneleri ve büyükbabaları hiç tanıyamadım :(

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Anane kısmı feci dokundu.
Ben ve prensesim geldi aklıma, sanırım aynı şeyleri bende söylüyorum.
İleri yaşamında bunları söylermi? diye düşünmeden edemedim.
Sevgiler...

Tabiat Ana dedi ki...

Chroma,
6 ya çok güldüm hehe yalnız olmadığını bilmek çok hoş :)

Tabiat Ana dedi ki...

sevgili Nur abla,
emin olun prenses çok şanslı.Ben 2.maddeyi yazarken hayıflanarak yazmadım asla.Evet yaramaz bir çocuk olamadım belki ama keyifli zamanlarım çok oldu.Anannemle beraber poğaça yapışımız karşılıklı oyunlar oynayışımız bana anlattığı hikayeler bunları çok yaramaz- sonuna kadar yaşanmış bir çocuklukla değişmek istediğimi asla sanmıyorum.
Eminim ki prenses de (allah size uzun ömürler versin) ilerde büyüyünce sizin anlattığınız masalların yerini,oyunlarınızı ve kokunuzu asla hiçbirşeye değişmek istemeyecektir.
Sevgilerimi ve saygılarımı gönderiyorum size..