Ben.....Çocukken

Sevgili Zuzuların annesi Banu boşlukları doldurmam gereken bir mim paslamış bana :)

Sorular başta kolay gibi geldi ama cevaplamaya başlayınca debelenip durdum diyebilirim:) Özellikle son soruya cevap veremedim.Kendimi kusursuz görmemden değil elbet bu durum hatta çoğu zaman kendimi daha çok sorgularım ama cevap veremedim işte.O yüzden özür dilerim ...

1)Çocukken okulun tuvaletleri o kadar pisdi ki annem sürekli "okulda tuvalete gitme kızım hasta olursun" diye uyarır dururdu.Saolsun onun bu uyarılarını dikkatle dinlediğim için çoook ev kapısının önüne kadar sabredip anahtarla kapıyı açmaya çalışırken altıma kaçırdım.

2)Çocukken bana anannem bakmıştı.Allah rahmet eylesin sürekli bana öğrettiği "aman uslu ol, bak ne derler ,sözümü dinle "gibi öğretiler yüzünden daha çok, konuşan fikirlerini açıkça söylemektense dinlemeyi tercih eden,bakışlardan ne demek istendiğini anlayan ve ona göre hareket eden bir çocuk olarak sanırım yaramazlık yapmaktan oldukça yoksundum.

3)Çocukken annem ve babamın yaptığı kavgalardan yaralanmış olabilirim.(%100)

4)Çocukken balerin olmayı hayal ederdim.

5)Çocukken hep babamla evlenmek isterdim.

6)Evimizde asla yeterli muz olmadı.(Bir maymun kadar meraklıydım muza.Çocukluk işte :) )

7)Çocukken daha fazla huzur ve sessizliğe ihtiyaç duyardım.

8)Birdaha asla anannemi göremeyeceğim için (tarif edilemez şekilde)üzgünüm.

9)Yıllar boyunca ölmenin nasıl birşey olduğunu,ölünce bize ne olacağını ve hayırlı ölümün nasıl olabileceğini hep merak ettim.(Sanırım artık hayırlı ölümün nasıl olacağını öğrenmiş bulunmaktayım.Diğerleri ise eskisi kadar kafamı karıştırıp beni düşündürmüyor.Nasıl geldiysek öyle gideceğiz.Allah hayırlı ölümler versin.)

10)..........................kaybımdan dolayı kendimi suçladım.

Denizanası, Neva'lı günler, Anne İş'te cevaplamak isterlerse sevinirim.