4 Ocak 2008 Cuma

Şanslı 2

Sevgili Sem "Sanşlı" yazısının yorumlarında nerden çıktı şimdi bu yazı? demiş.

Açıklayım efenim...

Çıktı... Çünkü.....

2002 yılı Kasım ayının bir pazartesi sabahı aynanın karşısında yüzüme boya badana yaparken tam olarak midemde kocaman bir ağrı vardı.

İkinci iş yerime başlayacak olmamdı bu koca sıkıntının sebebi.Yeni bir ortama girmek,yeni bir işe başlayacak olmak,sıfırdan bişeyleri oturtmaya çalışmak bende böyle bir etki yaratmıştı.
Aslında başlarda biraz zorda oldu alışmam.Çünkü organ nakli gibi zaten varolan bir olgunun içinde kendine yer edinmeye çalışıyorsun.Bazen sana hoş gelmeyen şeyler oluyor bazen sen onların hoşuna gitmeyen şeyler yapıyorsun.
Ama sonuçta orayı ve o arkadaşlarımı farklı kılan şu oldu.Dürüstlük,açıklık ve hoşgörü,yardımlaşma...
Bugün düşündüğümde
* E.Hocamla en gizli sırlarımızı konuşmayı özlüyorum
* Sarıyla karnımız ağrıyana dek gülmeyi yada elimize alet edavat alıp "Hooop yokmu bozuk cihazı olan tamir bakım isteyen" diye ortalarda dolaşmayı özlüyorum.Yeni şeyler öğrenmeyi ve bildiklerimi göstermeyi özlüyorum.
*Calimeroyla bebeler hakkında konuşmayı sabahın köründe yollara düşüp çarşı pazar dolaşmayı özlüyorum
*Paşanın annesiyle dergi karıştırmayı.Bir taraftan çalışıp bir taraftan sohbet etmeyi özlüyorum
*H.Hocamla kalbimizde çocukları serbest bırakmayı ben olabilmeyi istiyorum
*Hüzünler kraliçesiyle Kutsi şarkıları söylemeyi,ortak cihazda işte böyle çalışılır arkadaş diyebilmeyi ,akşam iş güç bitip herkesler evine gittikten sonra sadece ikimizin kaldığı akşamlardaki sohbetlerimizi özlüyorum.Odaya elinde kocaman mavi bir dosyayla girip ya burda dolduracağım bunu odamda sıkıldım demesini özlüyorum
*Yoğun ve sıkıcı geçen iş gününün sonunda kendimi Elke'nin rahat koltuklarına şöyyyle atmak ve sesimi kalınlaştırıp "kaçta çıkcaz Naaaazzzz" demeyi ve konuşmalarımızın bitmek bilmediği dolmuş maceralarımızı özlüyorum

Şimdi... Burdayım.Tek başıma kocaman bir odada ve yepyeni oyuncağımla.Cihaz kullanan her kimyagerin belkide kullanmak isteyebileceği bir cihazı kullanıyorum.Ve buraya gelirken Midemde hiçde öyle kocaman bir ağrı yoktu.Çünkü bildiğim tanıdığım insanların olduğu bir yere geldiğim için rahat hissediyordum kendimi.Ama şok.
Burda insanlar
1)Dürüst ve açık değil(büyük çoğunluk)
Yani senin birisiyle bir sorunun olduğunda gidip konuşmak istemen pekde işe yaramıyor.Çünkü zaten yüzüne ne söylerlerse söylesinler arkandan başka bişey mutlaka söylüyorlar.Zaten gelip sanada seninle ilgili bir sıkıntıları varsa anlatmıyorlar.Yani dedikodu daha makbul.
2)Yardımsever gibi görünmelerine rağmen hiçde öyle değil.(Yine büyük çoğunluk)
Bildikleri bişey varsa hep sonra anlatmaktan bahsediyorlar.Hiçbir zaman birşey gösterecek vakitleri olmuyor.Yada herhangi bir konuda herhangi birşeyden yardım almak zorunda kalırsan mutlaka yakınarak yapıyorlar.
3)Sıcak değil
Samimi olmayınca insana sıcak da gelmiyor zaten.
Ha iyileri yokmu elbette var.Çıplak ayaklı kontes,S. H.Hocam.Gerçekten yanlarında rahat olabildiğim insanlar var.Haaaa herkes herkesi sevmeli mi yada sevebilirmi.Cevabın hayır olduğunu bilebilecek kadar büyüdüm artık .Aslında bunada alışabilirim.İnsanoğlu garip bir yaratık herşeye her ortama alışıyor.Aslında benim hoşuma gitmeyen şey yukarda anlattığım olumsuzlukların çoğunu tanıdığım insanlarla yaşamış olmam.Yoksa fasa fiso.Hiç bağlamaz oda öyle der geçerim.Ama bu gerçekten acı.

Hmmm unutmadan eski iş yerime sık ziyaretlerim devam ediyor.Saolsunlar onlarda beni hiç yanlız bırakmıyorlar.Her organizasyona davetliyim.Şans devam mı ediyor ne;)

6 yorum:

Öykücü dedi ki...

Ne zamandır burada çalışıyorsun bilmiyorum ama bence buradaki insanlara da şans ver.Bu tip ortamlarda bile çok sevebileceğin,anlaşabileceğin birileri mutlaka vardır.

Benim mesleğim gereği genelde iş arkadaşlarım kadın.Sorun çok yani.Bu durumda kendimi korumak için önlemler aldım.Hiç kimse aleyhine konuşmuyorum, dedikodu ortamlarında bulunmuyorum.Herkesle merhabam var, ortak yapılan her aktiviteye katılıyorum.

Zaman içinde tanıyıp güvendiğim üç beş dostum var .Onlar hariç hiçkimseyle iş harici,özel olarak görüşmüyorum.Toplu yemekler falan harici yani.

Gruplaşmalar var mesela ben hiç bir gruba dahil olmadığımı açıkça ortaya koyuyorum.Herkese eşit mesafedeyim.

Senin de zamanla alışıp,tanışıp mutlu olacağına inanıyorum.Şanslısın bence:))

Sevgiler..

Sem dedi ki...

Sevgili Tabiat Ana, gördüğüm kadarıyla tanıdığın insanların hiç tanımadığın yönlerini görmen hayal kırıklığına uğratmış seni. İş dünyası ya da bir şirket kültürü böyle canavarlıklarda ortaya çıkarabiliyor demekki:( Öykücü'nün dediği gibi onlara şans vermen doğru olabilir. Daha önceki işyerine de alışman biraz zaman almış, ki hepimize böyle oluyordur genelde; belki şanslı olursun buraya da alışırsın ya da buradaki ilişkilerin niye böyle olduğunu anlarsın. Sonunda baktın olmuyor o zaman değişik alternatifler düşünebilirsin:)

Bizimle böyle bir paylaşımda bulunman duygulandırdın beni.Umarım herşey kısa sürede düzelir.

Sevgiler

Tabiat Ana dedi ki...

Sevgili Öykücü,
aslında 4 yılımı beraber geçirdiğim aynı sınavlara girip çıktığım aynı sıkıntıları yaşadığım insanların böyle garip ve anlamsız davranışları beni üzdü.Yoksa dediğim gibi hiç tanımadığın birine zaten öncelikle belli sınırlarda yaklaşırsın.Zamanla ilişkiniz şekil alır yolunu bulur herşey.Bana üzücü gelen bu oldu.Ayrıca gruplaşma berbat bişey gerçekten.Tamamen katılıyorum.
sevgiler

Tabiat Ana dedi ki...

Sevgili sem,
üstüne bastın;)
Aslında ben verilecek birşans olduğunu düşünmüyorum şu anda. çünkü bu insanları zaten tanıyordum(ya da öyle sanıyordum)
Şimdi bence doğru olan hiç tanımadan nasıl yapıyorsam yine öyle yapmak.Sınırları koymak ve orda bırakmak.
Ayrıca bu konuda şişmiştim kafanızı ağrıttım diye düşünürken böyle bir yorum okumak beni mutlu etti teşekkürler.

paşanın annesi dedi ki...

Canım arkadaşım bizde seni çok özlüyoruz ve inşallah en yakın zamanda tekrar aramızda olursun...

Tabiat Ana dedi ki...

Sevgili Ebrucuğum,
aslında bu yazıyı yazdıktan sonra sizden yorum gelmeyince atladığınızı düşünmüştüm.Şimdi okuyacağınızda hiç aklıma gelmemişti.Biliyorum atladığım yazamadığım bir sürü arkadaşım var orada ama hepside benim için ayrı ayrı değerli...
Umarım birgün tekrar beraber oluruz.Kocaman sevgiler benden size...