Annemin çok ama çok sevdiği Tayfun Talipoğlunun bir şiiri aslında yaşamı ertelemek.Hayatındaki birçok şeyi sadece beni mutlu edebilmek adına erteleyen , herkes kendi hayatını yaşasa da ertelemekten asla vazgeçmeyeceğini bildiğim ve umarım birgün bende senin yarın kadar anne olabirim dediğim annem için yazıyorum buraya..
YAŞAMI ERTELEMEK
Beni her ölüm etkiler tanımasam bile
üzülürüm yitirilmiş ümitlere...
Hiç gerçekleşmeyecek ideallere...
Yaşanmamış sevgilere üzülürüm,
Bu yüzden korkarım yaşamı
ertelemekten,
Ne yapılması,ne söylenmesi gerekiyorsa
söylenmeli,yapılmalı
Seviyorsanız,sevdiğinizi bugün söyleyin
Sevdanızı bügün yaşayın
İşinizde yapılacak ne varsa bir an önce
yapın,yarın çok geç olabilir
Bir anda bitebilir herşey
Yaşamak için acele edin,bence kısa
yaşamışlıklar,yaşanmamışlıklardan daha
iyidir
Geriye dönüp baktığınızda "keşke"ler
çoğunlukta olmasın
Uzun vadeli hedefler için bile bugünden harekete
geçmeli yarınlar çok uzakta
olabilir
Daha okulda başlamıyormuyuz ertelemeye yaşamı
İlk hedef kolej,sonra üniversite
Hep yarına yatırım bugünü sonra yaşamamacasına
İşe gireyim sonra...
Evleneyim sonra...
Çocuklar büyüsün sonra...
Emekli olayım sonra...
Sonra...
SOnra...
Sonra...
Bir sürecin başında ortasında yaşam her an sona
erebilir,sonrası
olamayabilir
Fedakarlıklar güzel ama unutmayalım"Herkes kendi
hayatını yaşar"
Tayfun Talipoğlu
17 yorum:
Keşkesiz günlere ve annelerimize diyorum Tabiat Anacim. Müzik eşliğinde okumanın tadı da çok güzeldi. Sağolasın. Sevgiler
Kendi ertelenmek yazımın sonuna bunu ekleyecektim, iyi ki vazgeçmişim, sobe olacaktık sonra.:)
Annelik bir bakıma ertelemek, askıya almak değil midir hayatı?
"Kendi annemin yarısı kadar anne olabilmek." İşte bunun için neler yaptığımızı, ya da neleri yapamadığımı şöyle bir düşününce, annelerimizin kıymetini nasıl iyi anlıyoruz. Daha yarısının yarısı bile olamamışken hem de..
sevgili sem,
rica ederim.Beğenmene sevindim:)bendende sana sevgiler:)
sevgili geveze kalem,
bu anneliğin ön koşulu gibi geliyor bana da:)
sevgili incegül,
annemin yarısı kadar anne olabilmek,bu benim için gerçekten bir hayal, gerçekleşmesini çok istediğim.
Zorda olsa ondan öğrendiklerimi yapabilmeyi isterim.Kıymetini ise hergecen gün daha cok anlıyorum.
sevgilerimle..
Çok güzel bir şiirle taşımışsın anne olabilmenin anlamını satırlara... Eline, yüreğine sağlık...Sevgiler
Sevgili Tabiatana,
Yaşamını erteleyerek her annenin yetiştirdiği evlat, tam bir anne olacak demektir.
ne güzel demişsin annen için, aynı duyguları paylaşıyorum; keşke ben de olabilsem annemin yarısı kadar anne..
teşekkürler, sevgiler..
yıldız yağmurları,
teşekkür ederim:)
yaşamın kıyısında ,
teşekkür ederim,inşallah ,elimden geleni yapacağım söz:)
ebrucum,
:)
sevgiler...
Bu şarkıyı her dinlediğimde hıçkırıklarla ağladığımı bilmelisiniz..Şu an bu yorumu komik şekilde yazıyorum..Gözyaşlarımı silerken biryandan da yazmaya çalışıyorum..En son senin yazını okudum tabiat ana,ama tam final oldu.
Bu müzik eşliğinde okuduğum bu şiir damardan girdi...
Sevgilerimi bırakıyorum..
TüTü
sevgili tütü,
:( seni üzdüysem affet. anlatmak istedikleride yıllar geçtikçe daha çok netleşen ,gerçekten çok güzel bir şarkı.
bende sana kocaman sevgiler gönderiyorum..
"Her koyun kendi bacağından asılır" babam pek çok söylerdi bu cümleyi severek de söylerdi galiba..Bana da çok antipatik gelir nedense..İnsan "bu benim hayatım" diye ertelemesi gerekenleri ertelemez çevresindekileri hüsrana uğratırsa bağlılığın ne anlamı kalır ki?Olsun erteleyişlerimiz hep sevdiklerimiz sevildiklerimiz için olsun.sevgilerimle..
doğrudur aslında bazı şeylerde her koyun kendi bacağından asılır ama bu bağlılık konusuna bende katılıyorum.Sana ihtiyacı olan bir sevdiğin olduğunda yooo olmaz benim hayatım yapamam dersen ne samimiyeti kalıyor yakınlığın nede anlamı bağlılığın.
Olsun be hüzünbaz ertelemelerimiz hep sevdiklerimiz için olsun
sevgilerimle
Yorum Gönder