Nerdeyse iki haftadır devam eden kreş arama- kreş bulma -yarım gün alıştırma programımızın sonuna gelmiş bulunmaktayız :)
Haftaya Doğa hanım 5 tam gün kreşine başlayıp hayata atılacak.
Şimdilik herşey yolunda ama öğretmenler sonradan sukoyuvermelere hazırlıklı olmamızı öğütlediler.Bakalım ... Göreceğiz....
Doğa öğretmenini seviyor ve ona güveniyor ilk haftadan edindiğim izlenim bu.
Bu hafta Doğa içerde biz dışarda beklerken oldukça çok anne ile tanışma fırsatım oldu.
Bu tanışma ve bekleme sürecinde oldukça çok sohbette ettik.
Her yiğidin bir yoğurt yiyişi var demiş atalarımız nede doğru söylemişler.Konuşurken laflafı açarken herkes kendinden bahsederken fark ettim bunu.
Konu: Yemek.....
A: Bizde yemek saatleri vardır.Yemekler o saatte yenir ve ne yemek hazırlanacaksa çocuğa danışılır.Onun istediği yemek yapılır eğer cayarda yemem derse başka yemek yoktur bir sonraki öğüne kadar açtır.Mecburen. (Çocuk yaşı:2,5)
B:Aaaa olurmu öyle şey çocuğun yemek saati olur tamamda yemedi diye o kadarcık çocuk terbiye edilirmi.Yemezse ya da az yerse başka birşeyle takviye edersin.(Çocuk Yaşı:2,5)
C: Çocuğa ne yiyeceksin diye sorulurmu hep aynı şeyleri ister onlar.Güzelce herşeyden yemesi gerekir.Ben yoğurdu,meyve suyunu hiç aksatmam mesela hergün dirensede bir şekilde yer. (Çocuk yaşı:3,5)
A:Yoğurt mu?? O kadarcık çocuk yoğurt mu yer canım midesi ağrır.Ben hiç yoğurt yedirmedim, büyüyünce isterse yesin.
Sadece yemek değil elbette.Yemek çok basit bir örnekti ilk aklıma gelen.Her konuda her kafadan bir ses çıktı.Bizden muhabbete anannemiz katıldı her zamanki gibi, ben susmayı ve dinlemeyi tercih ettim.Sonuçta anladım ki her annenin kendine göre doğrusu var ve bu farklı yetişmiş bir sürü çocuk şu anda bir aradalar.
Hayatın karmaşasına,farklılıklarına ,türlü huylara,çeşit çeşit insana onlarda artık karışmışlar.O çeşitlerden biri olmuşlar.
O çeşitler içinden güzellerini kendilerine en yakını bulup çıkaracaklar.
" Umarım "
15 yorum:
"Her yiğidin farklı bir yoğurt yiyişi var" mıydı o ata sözü tam hatırlayamadım ama, her anne çocuğu için ne gerekiyorsa kendi iç sesiyle bulur zaten.Çocuk büyütmede kesin doğru şudur, sözünü kabul edemiyorum.Sevgi ile yedirilen ve sevgi ile bakılan her çocuk bana göre doyup gelişecektir.Benim ahkamım da bu işte.böylece muhabbete ben de katılmış oldum.Sevgilerimle.
ah yaşamınızda yeni bir sayfa açmış bulunuyorsunuz,
1-bol hastalıklı günlere alışın,
2-hergün arkadaşlarla yaşanan kavgalar,dostluklar,küçük hır gürler anlatacak çok şeyi olacak...
3-ya da hiçbirşey anlatmayıp sessiz takılmayı tercih edecek(ikisini de yaşadım :))çocuk iki tane olunca )
yahu benim kuzum nede cabuk buyudu de kreşe gidiyor:)))ocak başnda gelcez insallah.. görüs gününe az kaldı... operim ,severim seni ...===diloy==
ben böyle muhabbetlerde heç bişiyi doğru yapmadığı halde ben bilirim tavrıyla ahkam kesen gıcık annelere sinir olurum..burada da yoğurt konusundaki yanlış tavırlı kadına gıcık oldum mesela:))ama en doğrusu kreşler, orada herşey düzen içinde yapılıyor yanlış tavırlı çocuk yetiştirmeler rayına oturuyor..bende evde yediremediğim faydalı yiyeceklerin kreşte toplu ortamda bayılarak yenmesini çok seviyorum mesela:))bak gör doğada ne olumlu değişiklikler göreceksin hatta sana akıl bile verir yakında
-anne sen yanlış yapıyorsun öğretmenim şöyle yapıyor diyerek:))
tabi kreşlerde mükemmel yerler değil en doğrusunu anne iç güdüsü bilirde işte her annede tam anne olamıyor!!!
doğaya hayırlı uğurlu kreş günleri diliyorum ,her sabah
-gitmiycem istemiyom benlerede hazırlıklı ol derim bizim 3. senemiz ama hala diretiyor giderken ama kapıya gelincede arkasına bakmadan dalıyor içeri:)
sevgili sufi,
sevginin çocuk gelişimindeki yerinin büyüklüğü konusunda sana canı gönülden katılıyorum.Ayrıca muhabette katılmana sevindim.
sevgilerimle...
ah pericim sorma geçen hafta 4 yarım gün gitti ve hasta...
haftasonu biraz düzelttik ama bakalım gidişat iyi olmayabilir zira tüm çocuklar hasta.Şimdilik Doğa pek birşey anlatmıyor sadece zaman zaman ufak bir iki şey söylüyor oda öğretmeni hakkında sanırım diğer çocukları tanımaya başladıkca maceralar başlayacak.
sevgiler..
diloyum koşturmaca içersinde bu aralar ne aradım ne sordum ama hep aklımdasın.Valla zormuş kreş işi bir ordayız bir burda abinle nöbetleşe kreş önlerinde işte evde koşturuyoruz bakalım sonu iyi olacak diye umuyorum.
ben seni daha çok öptüm vede sevdim tabikiii ;)
figencim,
teşekkür ederim canım.Bakalım gidicez görücez neler olduğunu ilk gün raporu;
kahvaltı neredeyse hiç yok(allahtan sabah süt içirmiştim ;) )
öğle yemeği full(acıktı tabi sıpacık)
uyku malesef yok.
ha birde 4 yarım günde burun akmaya başladıya hayırlısı sabredeceğiz herkesin geçtiği yollardan geçerken:)
maceraları anlatırım.
sevgilerimle...
Anlattıklarınız, telaşlarınız, beklentileriniz çok hoş. Fakat yazınıza eklediğiniz misket fotoğrafları "çocuk olma hallerini" öyle güzel özetlemiş ki, geriye ne yazsam eksik kalacak.
Sevgiler...
Doğacığıma da öpücükler annesi:)
hadi bakalım, yeni bir sayfa açılıyor demek. bol şanslar, bir de sakın pes etme, bol itiraz/cayma belki de ağlama gelecektir çünkü ilk günler:-)
Doğa hayata atılıyor.
Hayırlı uğurlu olsun...
sevgili uçan martı,
misketler çocukken sahip olduğum en değerli şeylerdi.renkli ve sevimli.Sanıyorum ki çocuk olma halini hala en güzel misketler anlatır.
sevgilerimle...
ebrucum,
henüz ağlama ve itiraz yok hatta hala büyük keyifle gidiyor okula ancak farklı sorunlarımız var uyku ve kahvaltı gibi bakalım zamanla düzelecektir diye umuyorum.
sevgilerimle...
sevgili yaşamın kıyısında,
teşekkür ederiz.umarım herşey yolunda gider...
Yakın zamanda oğlunu yuvaya başlatmış bir anne olarak şu anki duygularını çok iyi tahmin edebiliyorum.
Bizimki ilk hafta güle oynaya gitti. İkinci hafta jeton düştü; yahu ben buraya hep gelecek miyim? Ya annem bırakır da bir gün almazsa?:) İkinci hafta yaygara dönemiydi ama öğretmenlerin dediğine uyup hiç umursamadan götürmeye devam ettim. Zaten ben gidince ağlamayı kesiyomuş. Sonraki hafta "Heyooo" diye gitmeye başladı.:) Ondan sonraki hafta almaya gittiğimde "Gitmiyceem" diye tutturdu. Şu anda hâlâ aynı sıkıntıyı yaşıyoruz. Öğretmenler 3 yarım günden 3 tam güne çıkarın diyorlar ama ben endişeliyim.
Öğretmenlerin söylediğine bakılırsa çoukların hayata atılma yaşı giderek düşüyormuş. Önceleri 4-5 yaşlarındakiler başlardı diyorlar ama bu sene inanımaz sayıda 2 yaş çocukları başlamış.(Oğlum da 2 yaşında) Sanırım giderek daha çabuk gelişmeye başlıyor bu yeni nesil. O yüzden aklın hiç kalmasın, Doğa mutlaka bu hayat sınavında doğru adımlarla ilerleyecektir.
Sevgiler...
Yorum Gönder