Yıllar evvel "Sol Ayağımın Başparmağı" isimli kitabıyla tanışmıştım Canan Tan ile. Oldukça eğlenceli kısa hikayelerden oluşuyordu kitap bugün bile, zaman zaman komik eğlendirici bişeyler okumak istediğimde hala 1-2 hikayesini okuyup tekrar kütüphaneye koyduğum bir kitapdır hatta.Sevmiştim yani.
O kitapda görüş bildiren yazılarda bu kadar hoş mizah yazılarının bir bayan tarafından yazılmış olmasının ne kadar şaşırttığını söylüyordu yorum yapanlar.
Ancak "Çikolata Kaplı Hüzünler" adından da anlaşılacağı gibi mizah hikayelerinin olduğu bir kitap değil.Bu anlamda ben Canan hanım' ı tebrik ediyorum(eğer bir okuyucu olarak buna hakkım varsa tabi) .Oldukça başarılı bir kitap bence "Çikolata Kaplı Hüzünler".
Ufak ufak tam 14 ayrı kadın hikayesinden oluşuyor.Her biriyle başka bir dünyanın başka bir zamanın bambaşka bir koşulun çikolataya kaplanmış hüznüne eşlik ediyorsunuz.
Hikayeleri okurken hepsi hızlı aktı aslında .Sadece bir hikayeyi okuyamadım.Neden bilmiyorum çokda ısrar etmedim okuyamadığımı farkedince.Ancak en çok "Sızı" ve "Ateş Külden Daha Soğuk" isimli hikayeler beni zırıl zırıl ağlattı.
Kitabın ön sayfasında "Hüzünlerini çikolata ile kaplamayı asla beceremeyen annemi saygıyla anıyorum" diyor Canan Tan.
Ve anlıyorsunuz ilk hikayede gerçektende çikolata hüzüne iyi geliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder