Nereye?
Kime...
Varmı öyle ekmeğini sorgusuzca bölüşecek.
Kendini yük hissetirmeyecek.
Sormayacak
Yargılamayacak
Akıl vermeyecek
Sadece kabul edecek....
Saygı duyacak
Destek olacak
Neden olusa olsun yanındayım
Kapım herzaman açık diyecek
Olsaydı giderdim
Olsaydı bir dakika bile durmazdım.
Bir dakika bile çekmezdim.
Mecburum kalmaya.
Kendim için değil senin için kalmaya
Sen başını kurtarana dek çekmeye bu derdi.
Belki düzelir......
Not:Bu bir hikayedir sadece Öykü atölyesi için yazılan.Ama belkide birçok kadın için gerçektir.Üzücü olsada...
4 yorum:
Senin gibi düşünen binlerce kadın var dünyada canım.Onun için "tüm anneler kutsaldır "demekten başka birşey diyemiyorum.Ellerine sağlık.
sevgili sufi,
bu hikaye ,sadece bir hikaye benim için ,ama etrafımda çok gördüğüm çoğuna kulaklarımla,gözlerimle şahit olduğum bir hikaye.Keşke sadece hayal gücüyle yazılmış ve kimsenin başına gelmemiş bişey olsaydı.Ben şanslıyım böyle bişey yaşamak zorunda olmadığım için, fakat ya diğerleri???
yaşanmış hikayelerden ortak alıntı gibi olmuş bu yazın Tabiat ana,ama çokta doğru ve yerinde olmuş.Kimsenin kendisine bu denli bir nereye sorusu sormamasını diliyorum,emeğine sağlık.
dileğine katılıyorum sevgili Aylin,
çaresizlik ve mecbur kalmışlık zor çok zor.
sevgilerimle.
Yorum Gönder